Nieuwe (en leukere) verhalen uit Palenque

Hola. Daar zijn we weer en dit keer in een betere stemming gelukkig. We hebben t camera/zonnebril-incident achter ons gelaten en zijn weer aan t genieten Eerst maar eens even uitgebreid verslag van onze Yaxchilan en Bonampak excursie van gisteren: We werden al om 6.00 opgehaald gaaaaap want Yaxchilan is een behoorlijk eindje rijden. Niet dat dat een straf was want t uitzicht was prachtig. Ik heb alleen wel ff een uurtje (Michael: het was wel meer dan een uur maar kan ze verder weinig aan doen, mijn schouders liggen echt heel lekker! ) knock out gelegen, ff lekker liggen snurken hehe We zaten in t busje met een strontchagrijnig stel uit Polen, Rusland of weten-wij-veel wat voor oostblok-land en 2 vriendinnen uit Mexico die zodra ze in de gaten hadden dat ik Spaans sprak gezellig met ons gebabbeld hebben. De chauffeur was gelukkig ook van de gezelligheid, die zette namelijk de Mexicaanse versie van ´achie brakie heart´ (Michael: mijn ouders zouden uit hun dak gaan) op, we hadden er nog bijna een inline dansje bij kunnen doen . Ook de Mexicaanse Bestel maar, bestel maar, bestel maar van Rowen Hezen op (jullie allen vast wel bekend)! Nee dit is geen grap, we hebben nog gezellie zachtjes mee zitten zingen. En de laatste kraker was van de Soca Boys, Me Gusta Soca (I love Soca, wie kent het niet?!? ). Onderweg zijn wij en nog tig andere toeristenbusjes nog even gestopt voor een ontbijt dat prima te doen was.

Michael: dan ga je over allerlei weggetjes en ik keek om me heen en zag ineens Jeanitha´s favoriete diersoort, apies! Maar ja, mijn apie (het is zo´n heerlijk slaapkoppie) lag te slapen en probeer die dan maar wakker te krijgen. Dat lukte enigszins maar zelfs het nieuws dat die dieren in de bomen zaten deed haar niet opveren, sterker, het duurde tot de poort van het nationale park, zo´n minuut verder, tot het tot haar doordrong.

Jeanitha: Uiteindelijk in een bootje gestapt dat ons binnen 45 min. over de rivier naar Yaxchilan bracht. Die rivier is superbreed en t uitzicht adembenemend (Michael; het leek net of we in een of andere Vietnamfilm waren beland). Maar goed wat valt er allemaal te zien daar? Nou allemaal Maya ruines en piramides midden in de jungle. En als wij zeggen jungle dan bedoelen we ook jungle want we hebben echte apen gezien (Michael: die hielden ons goed in de gaten, met name het mannetje met zijn grote Mexicaanse cojones, de gids kon er niet over ophouden, of ze allemaal zo gedecoreerd zijn hier)!! Ja ja foto´s zijn gemaakt en de camera wordt nu uiteraard streng bewaakt dus jullie krijgen ze nog te zien De hele tijd hoor je gekwetter van vogels, tsjirpen van krekels, apengebrul en allerlei andere ondefinieerbare geluiden terwijl je daar tussen Maya tempels loopt van eeuh pak m beet 1500 jaar oud en ouder. (Michael: eerst moest de zaklamp nog aan want het groepje moest nog even door een donkere corridor, waar we werden opgewacht door vleermuizen, eerst kleine die om ons heen vlogen, of op 20 cm afstand je schaapachtig zaten aan te kijken, en later wat grotere, het leek wel een Indiana Jones film, zou dus iets voor mijn vader zijn ) Echt heel mooi dus.

Terwijl Michael weer als een heuse berggeit de trappen van de tempels aan het beklimmen was (Michael: Ben al zes weken geblesseerd en over vlak terrein rennen kan ik nog niet maar een trap oprennen gaat zonder problemen, ook in deze klamme hitte!), raakte ik nog aan de praat met een Mexicaans gezin uit Monterrey. Die vader vond t allemaal geweldig dat ik Spaans sprak en wat vonden we van Mexico en bladiebla. We zijn met ze op de foto gegaan en zn dochter heeft mn mail-adres want pa-lief vond dat ze dr engels goed moest oefenen haha. We zeiden steeds nou tot ziens tegen ze maar we kwamen ze continu weer tegen en ze waren steeds weer enthousiast, erg gezellig. Na Yaxchilan hebben we nog even gegeten en daarna zijn we doorgereden naar Bonampak. Ook weer piramides en tempels maar net weer anders en hier hadden ze muurschilderingen die van onschatbare waarde zijn volgens archeologen.

Vervolgens terug gereden naar ons hotel waar onze backpacks op ons lagen te wachten en linea recta in de taxi gestapt naar ons jungle hotel.
Ze hadden alleen een probleem met t warme water (en wij waren ernstig toe aan een douche na een dag flink zweten in de jungle) dus we werden naar de overkant van de weg verwezen. Geen probleem. T is een soort dorp hier dus allemaal zelfde hutjes enzo. We hadden een simpel hutje maar alles wat we nodig hadden was er en t bed was ook goed en da´s niet geheel onbelangrijk Na t douchen eerst maar t restaurant opgezocht (aan de overkant dus) en daar een flinke hoveelheid eten besteld want honger!! Maar goed, t was zo goedkoop dat we verwachtten dat de porties kleiner waren dus huppekee doe maar 2 pizza´s calzone, een salade en van dat italiaanse brood. En toen kwam t.... t was megaveel haha de hele tafel was gevuld met eten. We hebben er erg om gelachen en er maar een foto van gemaakt. Om die hele berg eten weg te werken hebben we dr ook maar een paar piña coladas bijbesteld, die ons meer dan goed smaakten. Overigens was t eten hartstikke lekker en gaan we er zo weer eten. Het was echt heel erg gezellig want t zat hartstikke vol en er werd ook nog live muziek gespeeld dus de sfeer zat er goed in. Ik lag alleen al half onder de tafel na 2 piña coladas dus Michael heeft me maar naar t hutje gebracht waar we allebei als een blok in slaap vielen.

Michael: We werden al vroeg in de ochtend wakker, al sliepen we daarna stug verder, door allerlei geluiden. De meest exotische dieren kruipten langs en vlogen over ons huisje. Ik heb ook zeer geïnteresseerd staan kijken naar een ijsvogelachtige die het beekje voor ons hutje leeg aan het vissen was, schitterend!

Jeanitha: Vandaag zijn we naar de ruines van Palenque geweest. Ja weer piramides en tempels en ook weer midden in de jungle. Alhoewel t allemaal echt heel bijzonder is zijn we nu wel een beetje tempel-moe (Michael: het was inderdaad prachtig maar zelfs Indiana Mike kreeg er een beetje genoeg van, al stond ik hoog op een tempel te speuren naar iets wat de vallei doordenderde, apen die bulderden, misschien waren ze bronstig. We hebben ze niet gezien maar het gaf wel een apart gevoel want het geluid overheerste echt. Wat hier overigens ook opvalt is dat iedere tempel wel door een hagedis beschermt lijkt te worden. Een close encounter vanmiddag toen ik weer een tempel beklom liep gelukkig goed af. Naar verluid kunnen die rakkers hart bijten!)

De kerstman zit overigens in de zomer in Palenque. We zijn m tegengekomen tijdens onze wandeling over t terrein waar de hutten staan. Een groteske witte baard, dikke buik, kan niet missen! Hij wees ons zelfs de weg. Tja al die kou, zelfs de kerstman wil er weleens warmpjes bijzitten....

Vanavond nemen we de bus naar Tulum, 12 uur durend, om aan ons weekje relaxen te beginnen. T wordt namelijk de hoogste tijd na al dat reizen van hot naar her En ik hoor iedereen nu al denken.... ja ja we passen nu extra, extra goed op onze spulletjes natuurlijk.

Michael: Het wordt nog even onderhandelen met Jeanitha trouwens want die wil rusten en ik wil nog duiken en wat al vele jaren op het verlanglijstje staat is het zwemmen met walvishaaien. Daarvoor zouden we dan wel terug moeten naar Isla Mujeres danwel Isla Holbox. Hou de site in de gaten hoe de rest zal verlopen!