Even bijpraten
Door: mvdoorn
Blijf op de hoogte en volg Michael
13 Mei 2008 | Mexico, Izamal
Even bijpraten
Hola todos (hallo iedereen)!
Zo hehe eindelijk een internet cafe gevonden. T wordt nu weleens tijd om jullie bij te praten. Tenslotte zitten we hier al 3 dagen.
Na een vermoeiende vlucht van 11 uur kwamen we eindelijk aan in Cancun. Alles ging prima totdat ik achterom keek en Michael met een of ander douane mannetje weg zag lopen. Pfff hebben we dat weer. Ik er nog achteraan gelopen maar ja ben je al door de douane heen en dan zie je Michael ineens weer terug gaan. Nou wat voor spannend avontuur ie met dat douane mannetje heeft beleefd gaat ie nu even zelf vertellen:
Op een dergelijk avontuur had Jeanitha eigenlijk gehoopt maar ja, verschil moet er zijn. Nee, ik heb geen handschoen voelen verdwijnen in duistere plekken, achteraf gezien was het eigenlijk wel prettig en plesant. De vraag was eigenlijk, 'to Interpol or not to Interpol.' Bleek dat een andere Michael met een iets andere achternaam (wegens privacy wetgeving mag ik de naam niet noemen maar hou het maar op een windrichting die je van Van Doorn kan maken ;-) ) hoog op de wanted list te staan. Tja, als je dan zo'n vent als ik voorbij ziet komen, kunnen die mannen natuurlijk alleen maar gaan bibberen en denken dat El Salvador is geland... Dat klopt, amigo, maar dit is niet de verloren gewaande neef van Pablo Escobar. Dus even wat formuliertjes invullen en ondertekenen (voor een verdachte behandelden ze meer dan goed, mocht zelfs meekijken in de computer waar ze mee bezig waren, wat een amateurs!) en ik was weer vrij om te gaan, en da's logisch!
Ik geef de microfoon weer aan Juanita.
Ok nou douane toestanden achter de rug en hopla de taxi in naar de haven (afgezet maar ja je kan niet alles van tevoren weten). Daar in de haven nog ff een Maccie gescoord, we hadden namelijk retehonger. Maar goed ook want toen we eenmaal in t hotel aankwamen na een hele snelle boottocht waren we zo gaar dat we alleen nog maar wilden douchen en slapen. Helaas waren de matrassen zo hard als planken zodat we de volgende dag met nog meer spierpijn dan we al hadden van de vlucht wakker werden. Daar moest natuurlijk even wat aan gedaan worden. Dus we hebben een golfkarretje gehuurd en vervolgens t eiland rond getourd op zoek naar een spa of iets dergelijks (en uiteraard ook alle mooie bezienswaardigheden). Na ja uiteindelijk een spa gevonden in het top-hotel van Isla Mujeres waar we uitgebreid gemasseerd zijn door een ware professional. Echt een lieve vrouw, dus huppekee weer helemaal relaxed in dat golfkarretje gesprongen en lekker verder getoured 's Avonds zijn we bij dat hotel ook maar uit eten gegaan. Pffff dit hotel is niet voor niets het nr 1 hotel van t eiland zeg. Wat een service en lekker eten (aan een terras boven t water, lekker romantisch ) Na t eten zijn we maar terug gegaan naar t hotel want we zijn/waren nog steeds niet helemaal gewend aan t tijdsverschil en met een beetje wijn dr bij kak je helemaal in. Zo weer tijd voor Michael om wat te vertellen
MC is back, in full effect, that's me! Now roll! Jullie zien het al; de zon heeft me op hol doen slaan. Gelukkig is mijn partner ook niet helemaal 100% dus we maken er een groot feest van! Aight!
Na een goede nachtrust (al kreeg J. een lulkick om half zes 'ochtends, gewoon even negeren, en je kan weer verder snurken) hebben we heerlijk ontbeten bij Elements of the Island. Dat klinkt Yin-Yang en dat was het ook, nog nooit zo lekkere jam gegeten (banaan, ananas, kokos) met heerlijke koffie, sapje, eigengemaakt brood en niet te vergeten een omelet voor Djee en een tamal (Mayan-stijl deeggerecht, niet te beschrijven verder) voor mij. Dan kan je er tegenaan; zo dachten onze buren aan tafel ook, Neil en zijn zus Jennifer uit Austin (Texas). Gezellige babbel gemaakt en vervolgens naar de boot. Daar kregen we een serenade van de Mexicaanse versie van Jamai, maar dan 'iets' mannelijker! Genoten van het gitaarspel en de vocalen en toen snel met de taxi, dit keer niet afgezet (behalve op het station dan). Nou, die opgedane energie van het ontbijt hadden we hard nodig voor de rit naar Izamal, 98 topes (verkeersdrempels, waarschijnlijk overgewaaid uit Nederland en dan nog erger), 20x stoppen voor locals, schorrie morrie en een aardig jochie met mango (smaakte zeer goed, de mango dan he) en meer bos dan Europa bij elkaar heeft eindelijk aangekomen. Back to Djee!
Sjee en ik dacht dat ik in detail kon lullen. Dit wordt een verhaal zonder eind. We zullen wel weer ff wachten met t plaatsen van t volgende bericht dan kunnen jullie bijkomen van dit mega verhaal. We hadden in Izamal ook weer een lekkere mutsenactie. We zaten allebei de straten in de gaten te houden (die hier op nummer lopen) en bedachten dat we dr maar uit moesten gaan. We waren namelijk een beetje bang dat we anders t hele eind terug moesten lopen. De chauffeur was nog enigzins verbaasd (je kan er dus overal uit als je maar zegt he ff stoppen, in t Spaans). Dus wij dr uit, lopen, lopen in de hitte. Zien we ineens de bus weer de hoek omkomen en ons voorbij rijden. Bleek dat ie ff een blokje om moest rijden ivm 1 richtingsverkeer. En die mensen ons allemaal schaapachtig aankijken natuurlijk..... en wij nog veel schaapachtiger terugkijken duh, handig hoor... Maar goed, na een stukje lopen toch t hotel gevonden en da's echt een prima plekje. Hele mooie tuin met allemaal huisjes/kamers waarvan wij er dus 1 hebben. T is lekker rustig want t is low season dus maar 3 kamers bezet. Daar ook gegeten en dat was errug lekker Daarna op aanraden van de jongen bij de receptie naar t klooster gegaan (ze hebben hier dus een enorm geel gekleurd klooster heel mooi) voor een licht en geluidshow die heel indrukwekkend was. Na ja vervolgens dus naar t internetcafe waar we nu in de beukende Sean Paul, reggaeton, Rihanna etc etc dit verhaal zitten te typen. We worden helemaal gek van die t$&%$&-herrie maar we typen stug door. For the record, deze muziek is best leuk maar niet uit boxen uit de middeleeuwen met de nodige ruis er doorheen pffff. Zo we gaan er maar eens een eind aan breien, na ja slotwoord laat ik aan M. over:
Tja, eerst al het gras voor je voeten wegmaaien en dan het woord geven... Weet even niet welk slotwoord te geven. Dan maar een kleine sneak preview van het programma morgen: Chitchen Itza (wie kent het niet?) en een rondje in het minimaal even oude Izamal (ook hier staan piramides, eentje minder dan vroeger want dat klooster is erop gebouwd). Genoeg belevenissen in het verschiet! Kernwoorden zo ver: vriendelijkheid, paradijselijk, heerlijk weer, prachtige natuur, lekker (zeer betaalbaar) eten en uiteraar gezelligheid. Veel plezier daar en tot de volgende keer.
Hola todos (hallo iedereen)!
Zo hehe eindelijk een internet cafe gevonden. T wordt nu weleens tijd om jullie bij te praten. Tenslotte zitten we hier al 3 dagen.
Na een vermoeiende vlucht van 11 uur kwamen we eindelijk aan in Cancun. Alles ging prima totdat ik achterom keek en Michael met een of ander douane mannetje weg zag lopen. Pfff hebben we dat weer. Ik er nog achteraan gelopen maar ja ben je al door de douane heen en dan zie je Michael ineens weer terug gaan. Nou wat voor spannend avontuur ie met dat douane mannetje heeft beleefd gaat ie nu even zelf vertellen:
Op een dergelijk avontuur had Jeanitha eigenlijk gehoopt maar ja, verschil moet er zijn. Nee, ik heb geen handschoen voelen verdwijnen in duistere plekken, achteraf gezien was het eigenlijk wel prettig en plesant. De vraag was eigenlijk, 'to Interpol or not to Interpol.' Bleek dat een andere Michael met een iets andere achternaam (wegens privacy wetgeving mag ik de naam niet noemen maar hou het maar op een windrichting die je van Van Doorn kan maken ;-) ) hoog op de wanted list te staan. Tja, als je dan zo'n vent als ik voorbij ziet komen, kunnen die mannen natuurlijk alleen maar gaan bibberen en denken dat El Salvador is geland... Dat klopt, amigo, maar dit is niet de verloren gewaande neef van Pablo Escobar. Dus even wat formuliertjes invullen en ondertekenen (voor een verdachte behandelden ze meer dan goed, mocht zelfs meekijken in de computer waar ze mee bezig waren, wat een amateurs!) en ik was weer vrij om te gaan, en da's logisch!
Ik geef de microfoon weer aan Juanita.
Ok nou douane toestanden achter de rug en hopla de taxi in naar de haven (afgezet maar ja je kan niet alles van tevoren weten). Daar in de haven nog ff een Maccie gescoord, we hadden namelijk retehonger. Maar goed ook want toen we eenmaal in t hotel aankwamen na een hele snelle boottocht waren we zo gaar dat we alleen nog maar wilden douchen en slapen. Helaas waren de matrassen zo hard als planken zodat we de volgende dag met nog meer spierpijn dan we al hadden van de vlucht wakker werden. Daar moest natuurlijk even wat aan gedaan worden. Dus we hebben een golfkarretje gehuurd en vervolgens t eiland rond getourd op zoek naar een spa of iets dergelijks (en uiteraard ook alle mooie bezienswaardigheden). Na ja uiteindelijk een spa gevonden in het top-hotel van Isla Mujeres waar we uitgebreid gemasseerd zijn door een ware professional. Echt een lieve vrouw, dus huppekee weer helemaal relaxed in dat golfkarretje gesprongen en lekker verder getoured 's Avonds zijn we bij dat hotel ook maar uit eten gegaan. Pffff dit hotel is niet voor niets het nr 1 hotel van t eiland zeg. Wat een service en lekker eten (aan een terras boven t water, lekker romantisch ) Na t eten zijn we maar terug gegaan naar t hotel want we zijn/waren nog steeds niet helemaal gewend aan t tijdsverschil en met een beetje wijn dr bij kak je helemaal in. Zo weer tijd voor Michael om wat te vertellen
MC is back, in full effect, that's me! Now roll! Jullie zien het al; de zon heeft me op hol doen slaan. Gelukkig is mijn partner ook niet helemaal 100% dus we maken er een groot feest van! Aight!
Na een goede nachtrust (al kreeg J. een lulkick om half zes 'ochtends, gewoon even negeren, en je kan weer verder snurken) hebben we heerlijk ontbeten bij Elements of the Island. Dat klinkt Yin-Yang en dat was het ook, nog nooit zo lekkere jam gegeten (banaan, ananas, kokos) met heerlijke koffie, sapje, eigengemaakt brood en niet te vergeten een omelet voor Djee en een tamal (Mayan-stijl deeggerecht, niet te beschrijven verder) voor mij. Dan kan je er tegenaan; zo dachten onze buren aan tafel ook, Neil en zijn zus Jennifer uit Austin (Texas). Gezellige babbel gemaakt en vervolgens naar de boot. Daar kregen we een serenade van de Mexicaanse versie van Jamai, maar dan 'iets' mannelijker! Genoten van het gitaarspel en de vocalen en toen snel met de taxi, dit keer niet afgezet (behalve op het station dan). Nou, die opgedane energie van het ontbijt hadden we hard nodig voor de rit naar Izamal, 98 topes (verkeersdrempels, waarschijnlijk overgewaaid uit Nederland en dan nog erger), 20x stoppen voor locals, schorrie morrie en een aardig jochie met mango (smaakte zeer goed, de mango dan he) en meer bos dan Europa bij elkaar heeft eindelijk aangekomen. Back to Djee!
Sjee en ik dacht dat ik in detail kon lullen. Dit wordt een verhaal zonder eind. We zullen wel weer ff wachten met t plaatsen van t volgende bericht dan kunnen jullie bijkomen van dit mega verhaal. We hadden in Izamal ook weer een lekkere mutsenactie. We zaten allebei de straten in de gaten te houden (die hier op nummer lopen) en bedachten dat we dr maar uit moesten gaan. We waren namelijk een beetje bang dat we anders t hele eind terug moesten lopen. De chauffeur was nog enigzins verbaasd (je kan er dus overal uit als je maar zegt he ff stoppen, in t Spaans). Dus wij dr uit, lopen, lopen in de hitte. Zien we ineens de bus weer de hoek omkomen en ons voorbij rijden. Bleek dat ie ff een blokje om moest rijden ivm 1 richtingsverkeer. En die mensen ons allemaal schaapachtig aankijken natuurlijk..... en wij nog veel schaapachtiger terugkijken duh, handig hoor... Maar goed, na een stukje lopen toch t hotel gevonden en da's echt een prima plekje. Hele mooie tuin met allemaal huisjes/kamers waarvan wij er dus 1 hebben. T is lekker rustig want t is low season dus maar 3 kamers bezet. Daar ook gegeten en dat was errug lekker Daarna op aanraden van de jongen bij de receptie naar t klooster gegaan (ze hebben hier dus een enorm geel gekleurd klooster heel mooi) voor een licht en geluidshow die heel indrukwekkend was. Na ja vervolgens dus naar t internetcafe waar we nu in de beukende Sean Paul, reggaeton, Rihanna etc etc dit verhaal zitten te typen. We worden helemaal gek van die t$&%$&-herrie maar we typen stug door. For the record, deze muziek is best leuk maar niet uit boxen uit de middeleeuwen met de nodige ruis er doorheen pffff. Zo we gaan er maar eens een eind aan breien, na ja slotwoord laat ik aan M. over:
Tja, eerst al het gras voor je voeten wegmaaien en dan het woord geven... Weet even niet welk slotwoord te geven. Dan maar een kleine sneak preview van het programma morgen: Chitchen Itza (wie kent het niet?) en een rondje in het minimaal even oude Izamal (ook hier staan piramides, eentje minder dan vroeger want dat klooster is erop gebouwd). Genoeg belevenissen in het verschiet! Kernwoorden zo ver: vriendelijkheid, paradijselijk, heerlijk weer, prachtige natuur, lekker (zeer betaalbaar) eten en uiteraar gezelligheid. Veel plezier daar en tot de volgende keer.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
