Chitzen Itza

Ja daar zijn we weerrrrrr Waar waren we ook alweer gebleven? O ja bij Izamal. We waren een beetje gaar dus na t internetcafe hebben we niet veel meer gedaan en zijn we ons bedje ingedoken. Na ja volgende ochtend met de prive taxi naar Chitzen Itza gegaan. Onze taxi chauffeur had een beetje een spraakgebrek in de zin van dat ie gewoon helemaal niets zei. Na een paar pogingen om een gesprekje aan te knopen (tja je zit toch een uur in de taxi met die vent) gaven we t maar op. We waren echt blij dat we vroeg waren gegaan want t was nog heel rustig toen we aankwamen en ook niet zo warm (32 graden ofzo....nee da´s niet zo warm hier dus). Afijn wat een indrukwekkende stad zeg. We konden maar niet ophouden met foto´s maken van de grootste piramide. Daar dus een paar uur rondgelopen en alles op ons gemakje bekeken. Uiteindelijk nog een paar leuke souvenirs gekocht, maya maskers en een zilveren armband (de verkoper vertelde ons nog wat interessante verhalen). We hebben ik weet niet hoe vaak ¨no gracias¨ moeten zeggen want die lui wisten echt niet van ophouden.

Michael hier: zit je in de taxi op weg naar Chichen Itza, met een heel beeld in je hoofd dat je straks 365 treden gaat bestieren. Want ja, zo´n archeologische plek trekt aan en dan een hoge piramide helemaal. Waarom staan die bouwwerken er? Voor het uitzicht, de grandeur van het complex te bevatten, om dichter bij God te zijn, voor de leiders om op het plebs neer te kijken, om God te spelen, een beetje van alles? En hoe is het daar aan de top? Wilde toch met mijn eigen ogen aanschouwen waar het allemaal om te doen was. Jeanitha had slippers aan dus dat had me al moeten alarmeren, maar ja, met deze hitte kan het voorkomen dat je minder scherp bent. Op een gegeven moment de wens uitgesproken die ik al lang heb, ik moest en zou die piramide op. Maar door een aantal ongelukken met dodelijke afloop mag je nu nergens meer de tempels op of in.

Jeanitha: eeeuuhh wat ik eigenlijk best logisch vond want die trap was niet alleen retesteil maar ook nog eens aardig afgebrokkeld. Ik heb geen hoogtevrees maar zou er voor geen goud opgegaan zijn ook al mocht dat wel. Michael is daarentegen voor niets of niemand bang dus die bikkel was er natuurlijk zo opgerend

Michael: Een illusie armer dus, maar ja, je moet door he dus dat hebben we dan ook gedaan. Ik zou mijn kans nog wel grijpen vandaag.

Jeanitha: Anyway, verder met t verhaal. We hadden bijna alles gezien en zouden nog naar een oud stuk gaan dat vlakbij de ingang lag. We kwamen achter de piramide vandaan lopen en toen we de hoek omkwamen zagen we t al: de bussen uit Cancun waren garriveerd. Honderden mensen, werkelijk een invasie, kwamen aangehobbeld dus wij zijn nog snel even t oude gedeelte ingedoken en daarna linea recta naar de taxi. Wat een gekkenhuis whaaaaa. De temperatuur was inmiddels ook opgelopen richting de 40 graden dus t werd echt te heet.
Eenmaal terug in Izamal hebben we nog een ritje door de stad gedaan met paard en wagen. Erg leuk, de man was echt supervriendelijk en heeft ons langs een aantal piramides geleid en daar t een en ander over verteld. Toch handig als je Spaans spreekt Michael heeft zoals gezegd daar zn kans gegrepen en heeft een enorm hoge piramide beklommen terwijl de koetsier en ik in de schaduw stonden te puffen en te wachten (Michael: sta je daar op de top, moederziels alleen, kom je weer naar beneden; staat je liefje aan te pappen met de koetsier. Tja, hij had dan ook een wit paard he!?!). Het was namelijk (volgens de koetsier) 42 graden!!!! Nou ga dan maar eens een piramide van 34 m opklimmen (hoogste van Yucatan, 10m hoger dan die van Chichen). Mij niet gezien Na de rit heeft de koetsier ons naar het busstation gebracht. We waren eigenlijk wel blij dat we weg konden want Izamal is best een slaapstadje en er is dus niet zoveel te doen.

Michael: Met de bus naar Merida gereden, gelukkig een stuk minder ´topes´, en dan word je eruit gegooid bij het busstation, blijkt dat de moeder van de planning vergeten was het hoteladres mee te nemen. En alles gaat hier op straatnummers, maar je hebt twee nummers nodig, die van de verticale en van de horizontale en ze wist er maar 1 (en die bleek ook nog eens niet te kloppen). Daar sta je dan met je goede bedoelingen en niemand die het hotel kende. Jeanitha´s Spaans bracht ons uiteindelijk toch het adres na bij een opticien navraag te doen. Dat duurde wel even, want haast komt hier niet voor in het vocabulair. Zelfs met het adres in de hand werd het een ware zoekactie, de taxichauffeur snapte er helemaal niets van. Maar goed, de aanhouder wint en uiteindelijk op locatie aangekomen. En hoewel de voorkant van het gebouw er leuk uitziet is het de inrichting waar het om te doen is. Niet om het hotel in Izamal af te kraken, dat was al erg mooi en charmant, maar dit is toch weer een stukje mooier.

Jeanitha: We kregen een warm welkom van Ellyne, een New Yorkse die getrouwd is met een Mexicaan. Haar man heeft alles zelf gebouwd en t is echt ongelooflijk. Welk hotel (na ja 4 kamers dus gezellig knus) heeft nu een douche van glaswanden met een waterval erachter? De kamers liggen allemaal rond het zwembad dus we zouden ´s ochtends zo vanuit ons bed t zwembad in kunnen rollen. Ellyne is echt een megadruk vrouwtje, nee serieus, ik ben druk maar dat slaat werkelijk alles
(Michael: Jeanitha is dus niet overal de beste in) Die kan nog geen seconde haar mond dichthouden haha. ´s Avonds nog even uit eten geweest. Redelijk duur restaurant, dus we verwachtten er best wat van maar t viel een beetje tegen. Ach ja dat geeft ook verder niet. Nu zullen jullie misschien denken, pfff wanneer gaan Michael en Jeanitha s ff flink aan de margaritas ofzo maar de hitte en t vele reizen zorgen ervoor dat we ´s avonds behoorlijk afgedraaid zijn (in de goede zin van t woord) dus dat doen we later wel aan t strand van Tulum en Playa del Carmen. Straks gaan we naar Celestun, flamingo´s kijken in zo´n natuurpark aan de kust. Morgen dan een relaxdagje en ´s avonds de bus in naar Palenque. We hebben al pillen gehad van Ellyne die ons helpen tegen de muggenjeuk. Ondanks de Deet, prikken die rakkers onze benen helemaal lek en krabben we ons suf Leuke bijkomstigheid van die pillen is dat je dr een beetje suffig van wordt dus dan slapen we lekker in de bus. Na ja genoeg geluld, het is weer mooi geweest voor vandaag.

Groetjes uit een warm Mexico ole!