Tussenfase Niue en Frans-Polynesië

Inmiddels ben ik twee dagen op Hiva Oa. Hier ben ik aangekomen na een verblijf (vijf overnachtingen) op Nuku Hiva. Beide eilanden behoren tot de Markiezen-archipel, liggend in het noordoosten van Frans-Polynesië. Tijd voor een verslag over Nuku Hiva, nadat ik de periode tussen Niue en Nuku Hiva heb beschreven. Voor wie meteen door wil naar Nuku Hiva, kan ook meteen door naar het volgende verslag! Daar ga ik meteen aan werken na het finaliseren van dit verslag! ;-)

Na mijn verblijf op Niue ben ik teruggevlogen naar Auckland. Aangekomen op zaterdagavond verbleef ik daar een aantal nachten. Dit tot de eerstvolgende vlucht naar Tahiti vertrok, op dinsdag.

Na heel lang geslapen te hebben ben ik in Auckland ben ik op zondag op zoek gegaan naar mogelijkheden op mijn iPhone te laten repareren. Mogelijk dat hij gerepareerd kan worden, maar gezien mijn reisschema is er geen ruimte om dit af te wachten. Na terugkeer in Nederland, waar hij nog onder garantie valt, hoop ik dat in ieder geval de foto's en filmpjes te redden vallen. Om toch connectie te hebben met het wereldwijde web een nieuw toestel gekocht. Handig om contact te houden met het thuisfront en zaken te coördineren voor mijn reis. Meizu, ik had er nog nooit van gehoord. Zolang hij geschikt was voor de standaard apps en mooie foto's en filmpjes, zonder exorbitant duur te zijn, vond ik het best. Met een nieuw toestel op zak terug gegaan naar het hotel en de apps die ik nodig achtte gedownload. Verder de onderwaterbeelden veilig gesteld, een dubbele back-up gemaakt.

Op maandag verkast naar een ander hotel, dit om de kosten wat te drukken. Met de verhuizing mijn eerste kilometers gemaakt, volledig bepakt. Dit ter voorbereiding op mijn plannen in het Andes-gebergte. Buiten de verhuizing ben ik van 's ochtends tot 's avonds laat alleen bezig geweest met het uitzoeken van wat ik in Frans-Polynesie wilde gaan zien en doen. Mijn round-the-world-ticket zorgde er voor dat ik in FP kwam en zes weken later er weer vertrek, verder had ik niets geregeld.

Het was een behoorlijke legpuzzel. Ik had al een en ander gelezen voor mijn reis. Alleen is FP zo uitgestrekt als Europa en hoe vind je tussen al die parels DE bestemmingen en zijn die bestemmingen ook nog eens goed te doen, zonder dat je in de stress zit om van het een naar het ander te haasten? Mijn wishlist werd dan ook behoorlijk ingekort. Bekende eilanden als Rurutu (vooral vanwege walvissen), Mo'orea en Bora Bora hebben de finale lijst niet gehaald. Er moet nog wat te wensen blijven, mocht ik hier ooit terugkeren.

Nadat ik de lijst had samengesteld, werd de volgende uitdaging dit ook allemaal geboekt te krijgen. Dat was een hels karwei. 's Avonds laat dacht ik het geregeld te hebben, kreeg ik de melding dat de tool van Air Tahiti niet met mijn plan kon omgaan. Leuk als je de hele dag erin hebt zitten werken (soms eruit geknikkerd ook, mocht je opnieuw). Ik heb ze wederom een mail gestuurd met de vraag me te helpen. Gelukkig had ik alles qua vluchten/tijden/bestemmingen (van/naar) uitgeschreven. De beantwoording zou drie dagen duren, de volgende dag kreeg ik gelukkig een bevestiging.

Op dinsdag vloog ik naar Pape'ete op Tahiti. Volledig bepakt liep ik van het hotel naar het vliegveld, zo'n 6.5km. Ik vertrok 20 september en arriveerde 19 september. In het vliegtuig gewerkt aan mijn "things to do" en het napluizen welke pensions/hotels ik wil(de) blijven. Best handig zo'n Lonely Planet, een van de drie die ik mee heb, over de South Pacific. Het plan werd concreter en concreter.

Voor middernacht geland op Tahiti, ontvangen met muziek en een temperatuur van 27 graden. Even wat anders dan het koude Auckland. Met Google Maps op zoek naar het hostel waar ik zou slapen. Ik zou het wel gaan lopen, het was niet zover. Aldus Google... Het adres en de locatie kwamen niet overeen, wat anderhalve kilometer had moeten zijn, werd met heen en weer lopen zo'n 4 km. Over Pape'ete had ik verschillende verhalen gehoord, positief en negatief, heel erg op mijn gemak liep ik niet rond. De straten waren niet goed verlicht en regelmatig stonden of zaten er mensen in donkere hoekjes. Er liepen veel honden los die zich ook nogal roerden als ik langs liep. Met mijn grote rugzak op mijn rug en de kleine op mijn borst, zo'n 33kg, voelde ik me wel sterk, maar niet in staat mogelijk gevaar snel te pareren. Ik werd uiteindelijk gewenkt door een bewaker. In mijn beste Frans uitgelegd waar ik moest zijn; hij riep twee vrienden die me wel zouden brengen. De bewaker werkte bij een resort en leek allemaal legitiem. Ik bleef nog wel alert. Ik zat achterin de auto en wederom uitgelegd waar ik moest zijn. Met dezelfde zoekcriteria, wat ik al uitlegde, kwamen we weer op de verkeerde plek aan. Na meer zoektochten op het web vonden we iets wat erg dichtbij het centrum ligt, dat was toch zo'n 10km verderop. Het was inmiddels twee uur 's nachts voor ik bij Te Amo-hostel uitkwam.

Op dinsdagochtend ben ik meteen naar het vliegveld gegaan met de taix om de betaling te doen voor mijn vluchten. Dat kon de avond ervoor niet. De deadline voor betaling was later die dag. Toen ik aankwam bij de agente, bleek dat ze alles geannuleerd hadden. Een lichte hartaanval en drie uur verder, was het allemaal opgelost. Wat minieme wijzigingen, maar ik heb verder geen concessies hoeven doen aan de gewenste bestemmingen. Nadat het allemaal geregeld was, heb ik een auto gehuurd en ben nog snel een rondje rond Tahiti gereden. Mooie uitzichten op zee en landinwaarts en een schitterende zonsondergang waarbij je van Tahiti richting Mo'orea keek. De gehuurde auto zou me de volgende ochtend vroeg ook helpen bijtijds op het vliegveld te zijn; om 05:00u mocht ik me melden voor de vlucht naar Nuku Hiva, Daarover in het volgende verslag dus meer!

Het zijn hier niet alleen maar zandstranden en palmbomen, heuse bergen en uitgebluste vulkanen tref je hier alom. Dat ik een liefhebber ben van natuur en water zal geen geheim zijn, mijn interesses liggen ook in historie en cultuur. Het leren kennen van andere mensen, gebruiken en andere keukens, het zit allemaal in de gekozen bestemmingen opgesloten. FP heeft een bijzondere geschiedenis en vertoont gelijkenissen met bekende culturen in bijv. Zuid-Amerika. Het Polynesische nalatenschap valt te zien van Nieuw-Zeeland tot Hawaï en tot in Zuid-Amerika. Ook de uitgestrektheid en dat het afgelegen is van het gehaaste Westen, zo stel(de) ik het me voor althans, waren redenen om hier rond te gaan reizen. Tot 1 november, de dag dat ik naar Rapa Nui (Paaseiland) vlieg, ziet de lijst er als volgt uit. Ik begin op de Markiezen, vervolgens naar de Tuamotus-archipel en eindig op de Society-archipel'. Omdat vanuit een eilandgroep bijna alles via Tahiti roteert, zal ik tussen de eilandgroepen altijd een nacht op Tahiti verblijven:

Markiezen:
-Nuku Hiva (5 nachten);
-Hiva OA (5 nachten);

Tuamotus:
-Tikehau (4 nachten);
-Rangiroa (5 nachten);
-Fakarava (4 nachten);

Society:
-Huahine (5 nachten);
-Raiateia (4 nachten), incl. Taha'a
-Maupiti (6 nachten)

Meer dan genoeg te beleven, zowel boven als onder water.